Psalmen 18
1 Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
A karmesternek. Az Örökkévaló szolgájától, Dávidtól; a ki elmondta az Örökkévalónak ez ének szavait, a mely napon megmentette őt az Örökkévaló mind az ellenségei kezéből és Sául kezéből. Mondta: Szeretlek, Örökkévaló, én erőm!
2 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
Az Örökkévaló szírtem és váram és megszabadítóm, Istenem, sziklám, kiben menedékem van, paizsom, üdvöm szarúja, mentsváram!
3 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
A dicséretest szólítom, az Örökkévalót, és elleneimtől megsegíttetem.
4 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
Körülfogtak halálnak kötelei, vésznek árjai ijesztettek;
5 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
alvilágnak kötelei környékeztek, elém kerültek a halálnak tőrei. (Sheol h7585)
6 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
Szorultságomban szólítom az Örökkévalót és Istenemhez fohászkodom; hallja templomából szavamat, fohászom eléje jut, füleibe.
7 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
Ingott, rengett a föld, a hegyek alapjai megreszkettek, meginogtak, mert haragra lobbant.
8 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Füst szállott fel orrából és tűz emésztett a szájából, parázs izzott belőle.
9 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
meghajtotta az eget és leszállt, s ködhomály lábai alatt.
10 Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
Kérubra űlt és repült; suhant a szélnek szárnyain.
11 Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
Sötétséget tett rejtekévé, maga körül sátoráúl, vizek sötétjét, fellegek sűrűjét.
12 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
A fénytől őelőtte elvonúltak felhői – jégeső és tűzparazsak.
13 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
Égben dörgött az Örökkévaló, s a legfelsőbb adja hangját – jégesőt és tűzparazsat.
14 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
Küldte nyilait és szétszórta őket, villámokat lőtt és megzavarta őket.
15 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
Meglátszottak a vizeknek medrei, feltárúltak a vi1ág alapjai, dorgálásodtól, oh Örökkévaló, orrod fuvallatának leheletétől.
16 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Lenyúl a magasból, megfog engem, kihúz engem nagy vizekből.
17 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Megment hatalmas ellenemtől, és gyűlölőimtől, mert erősbek nálam.
18 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
Elém törtek balsorsom napján, de az Örökkévaló támaszom volt.
19 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
Kivezetett engem tágas térre, kiragadott, mert kedvelt engem.
20 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
Cselekszik velem az Örökkévaló igazságom szerint, kezeim tisztasága szerint viszonoz nekem.
21 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Mert megőriztem az Örökkévaló útjait és nem tértem el gonoszúl Istenemtől;
22 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
mert ítéletei mind előttem vannak, és törvényeit nem távolítom el magamtól.
23 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
Gáncstalan voltam ő vele: őrizkedtem bűnömtől.
24 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
S viszonzott nekem az Örökkévaló igazságom szerint, kezeim tisztasága szerint szemei előtt.
25 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
Kegyessel kegyesen bánsz, gáncstalan férfiúval gáncstalanúl;
26 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
megtisztúlttal tisztán bánsz, fonákkal ferdén.
27 Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
Mert te a szegény népet megsegíted és a büszke szemeket leslázod.
28 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
Mert te világíttatod mécsesemet, az Örökkévaló, én Istenem fénynyé teszi sötétségemet.
29 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
Mert veled rohanok meg csapatot, s Istenemmel ugrok fel falra.
30 God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Az Isten – gáncstalan az útja, az Örökkévaló szava salaktalan, paizsa ő mind a benne menedéket keresőknek.
31 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Mert ki Isten az Örökkévalón kívűl, és ki a szikla Istenünkön kívűl.
32 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Az Isten az, ki felövez engem erővel, és gáncstalanná tette útamat.
33 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Olyanná teszi lábaimat, mint az őzök, állnom enged magaslataimon.
34 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Karczra tanítja kezeimet, hogy érczíjjat ragadjanak karjaim.
35 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
Adtad nekem üdvödnek paizsát, jobbod támaszt engem, és nagygyá tesz a nyájasságod.
36 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Kitágítod léptemet én alattam, hogy meg ne tántorodjanak a bokáim.
37 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
Üldözöm ellenségeimet és útolérem, vissza se térek, míg el nem pusztítottam őket.
38 Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Szétzúzom őket, hogy föl sem kelhetnek, elhullanak lábaim alatt.
39 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Felöveztél erővel a karczra, legörnyeszted támadóimat alattam.
40 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
Ellenségeimet háttal fordítottad felém, gyűlölőimet, hogy megsemmítsem.
41 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
Fohászkodnak, de nincs segítő, az Örökkévalóhoz, de nem hallgatta meg őket.
42 Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
Szétmorzsolom őket, mint port szél előtt, mint utczák sarát, kiürítem őket.
43 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
Megszabadítottál népnek küzdelmeitől, teszel engem nemzetek fejévé, nem-ismertem nép szolgál engem.
44 Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
Fülhallásra engednek nekem, külföldnek fiai hízelegnek nekem.
45 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Külföldnek fiai ellankadnak, remegve jönnek zárt helyeikből.
46 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
Él az Örökkévaló, áldva legyen a sziklám, magasztaltassék üdvöm Istene;
47 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
az Isten, ki nékem megtorlást enged és népeket alám hódoltat,
48 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
megszabadít ellenségeimtől, támadóim közül is fölemelsz, erőszaknak emberétől megmentesz.
49 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
Azért magasztallak a nemzetek közt, oh Örökkévaló, és nevednek hadd dallok;
50 Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
ki nagygyá teszi királyának segítségét és kegyet mível fölkentjével, Dáviddal és magzatjával örökké.
