Psalmen 18
1 Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
Ein Psalm vorzusingen, Davids, des HERRN Knechts, welcher hat dem HERRN die Worte dieses Liedes geredet zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach: Herzlich lieb habe ich dich, HERR, meine Stärke,
2 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
HERR, mein Fels, meine Burg, mein Erretter, mein Gott, mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils, und mein Schutz!
3 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
Ich will den HERRN loben und anrufen, so werde ich von meinen Feinden erlöset.
4 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
Denn es umfingen mich des Todes Bande, und die Bäche Belials erschreckten mich;
5 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
der Höllen Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. (Sheol h7585)
6 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
Wenn mir angst ist, so rufe ich den HERRN an und schreie zu meinem Gott, so erhöret er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Geschrei kommt vor ihn zu seinen Ohren.
7 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
Die Erde bebete und ward bewegt, und die Grundfesten der Berge regeten sich und bebeten, da er zornig war.
8 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Dampf ging auf von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzete.
9 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
Er neigete den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
10 Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher; er schwebete auf den Fittichen des Windes.
11 Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze dicke Wolken, darin er verborgen war.
12 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
Vom Glanz vor ihm trenneten sich die Wolken mit Hagel und Blitzen.
13 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
Und der HERR donnerte im Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus mit Hagel und Blitzen.
14 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
Er schoß seine Strahlen und zerstreuete sie; er ließ sehr blitzen und schreckte sie.
15 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
Da sah man Wassergüsse, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt, HERR, von deinem Schelten, von dem Odem und Schnauben deiner Nase.
16 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Er schickte aus von der Höhe und holete mich und zog mich aus großen Wassern.
17 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die mir zu mächtig waren,
18 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
Die mich überwältigten zur Zeit meines Unfalls; und der HERR ward meine Zuversicht.
19 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
Und er führete mich aus in den Raum, er riß mich heraus; denn er hatte Lust zu mir.
20 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
21 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
22 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
Denn alle seine Rechte hab ich vor Augen und seine Gebote werfe ich nicht von mir,
23 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
sondern ich bin ohne Wandel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
24 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinigkeit meiner Hände vor seinen Augen.
25 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
Beiden Heiligen bist du heilig und bei den Frommen bist du fromm
26 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
und bei den Reinen bist du rein und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
27 Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
Denn du hilfst dem elenden Volk und die hohen Augen niedrigest du.
28 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
Denn du erleuchtest meine Leuchte; der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht.
29 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.
30 God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Gottes Wege sind ohne Wandel; die Reden des HERRN sind durchläutert. Er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
31 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Denn wo ist ein Gott ohne dem HERRN? oder ein Hort ohne unsern Gott?
32 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Gott rüstet mich mit Kraft und macht meine Wege ohne Wandel.
33 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Er macht meine Füße gleich den Hirschen und stellet mich auf meine Höhe.
34 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Er lehret meine Hand streiten und lehret meinen Arm einen ehernen Bogen spannen.
35 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
Und gibst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stärket mich; und wenn du mich demütigest, machst du mich groß.
36 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht gleiten.
37 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
Ich will meinen Feinden nachjagen und sie ergreifen und nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
38 Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Ich will sie zerschmeißen, und sollen mir nicht widerstehen; sie müssen unter meine Füße fallen.
39 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen:
40 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich meine Hasser verstöre.
41 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
Sie rufen, aber da ist kein Helfer; zum HERRN, aber er antwortet ihnen nicht.
42 Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
Ich will sie zerstoßen wie Staub vor dem Winde; ich will sie wegräumen wie den Kot auf der Gasse.
43 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und machst mich ein Haupt unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dienet mir.
44 Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
Es gehorchet mir mit gehorsamen Ohren; ja, den fremden Kindern hat's wider mich gefehlet.
45 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Die fremden Kinder verschmachten und zappeln in ihren Banden:
46 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
Der HERR lebet, und gelobet sei mein Hort; und der Gott meines Heils müsse erhaben werden,
47 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
der Gott, der mir Rache gibt und zwinget die Völker unter mich,
48 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
der mich errettet von meinen Feinden und erhöhet mich aus denen, die sich wider mich setzen. Du hilfst mir von den Frevlern.
49 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
50 Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
