Psalmen 17

1 Gebed van David. Jahweh, hoor naar de stem van het recht, Luister naar mijn smeken; Verhoor mijn gebed, Van eerlijke lippen gevloeid.

Oye, o! Jehová, la justicia; está atento a mi clamor: escucha mi oración, hecha sin labios de engaño.

2 Van uw aanschijn gaat mijn oordeel uit, Uw ogen zien scherp;

De delante de tu rostro salga mi juicio: vean tus ojos la rectitud.

3 Gij peilt mijn hart, doorzoekt het des nachts, Beproeft mij: maar iets verkeerds vindt Gij niet.

Tú has probado mi corazón; me has visitado de noche; refinásteme, y no hallaste: lo que pensé no pasó mi boca.

4 Ik overtrad uw gebod niet, zoals de mensen dat doen, Maar volbracht het bevel uwer lippen;

Para las obras humanas, por la palabra de tus labios yo observé los caminos del violento.

5 Op het pad uwer wetten heb ik mijn schreden gezet, Mijn voet heeft nooit op uw wegen gewankeld.

Sustenta mis pasos en tus caminos, porque mis pies no resbalen.

6 Nu roep ik tot U; want Gij zult mij verhoren, o God; Luister naar mij, en hoor naar mijn smeken!

Yo te he invocado, por cuanto tú me oyes, o! Dios; inclina a mí tu oreja, oye mi palabra.

7 Doe wonderen van goedheid, o Redder van die op U hopen, En die op uw rechterhand steunen.

Haz maravillosas tus misericordias, salvador de los que en ti confían, de los que se levantan contra tu diestra.

8 Behoed mij als de appel van uw oog, Verberg mij in de schaduw uwer vleugelen:

Guárdame como a lo negro de la niñeta del ojo, escóndeme con la sombra de tus alas.

9 Voor de bozen, die mij bespringen, Voor mijn vijanden, die mij woedend omringen.

De delante de los malos que me oprimieron: de mis enemigos que me cercan por la vida.

10 Ze hebben hun hart met vet afgesloten, En blijven zwetsen met hun mond;

Cerrados con su grosura: con su boca hablan soberbiamente.

11 Ze omsingelen mij, waar ik ook ga, Loerend, om mij ter aarde te werpen.

Nuestros pasos nos han cercado ahora: ponen sus ojos para tender nos a tierra;

12 Ze zijn als een leeuw, die hunkert naar buit, Als een leeuwenwelp, dat in hinderlaag ligt.

Parecen al león que desea hacer presa: y al leoncillo que está escondido.

13 Op, Jahweh, hem tegemoet, stort hem neer, En red mijn ziel van den boze!

Levántate, o! Jehová; anticipa su rostro: póstrale: escapa mi alma del malo con tu espada;

14 Uw zwaard moge ze doden, Jahweh, uw hand ze van de aarde verdelgen! Dit zij hun deel in het leven; En hebt Gij nog meer, vul er hun buik mee; Laat hun zonen er zich aan vergasten, En de rest aan hun kinderen vermaken.

De los varones con tu mano, o! Jehová: de los varones de mundo cuya parte es en esta vida: cuyo vientre hinches de tu tesoro: hartan sus hijos, y dejan la resta a sus chiquitos.

15 Maar laat mij door mijn gerechtigheid uw aanschijn aanschouwen, Mij aan uw glorie verzadigen na het ontwaken!

Yo en justicia veré tu rostro: hartarme he cuando despertare a tu semejanza.