Psalmen 16
1 Een puntdicht van David. Behoed mij, o God, want tot U neem ik mijn toevlucht;
Пэзеште-мэ, Думнезеуле, кэч ын Тине мэ ынкред!
2 Ik zeg tot Jahweh: Gij zijt mijn Heer, buiten U geen geluk!
Еу зик Домнулуй: „Ту ешть Домнул меу, Ту ешть сингура мя феричире!”
3 Aan de heiligen, die zijn land bewonen, Schenkt Hij de volheid zijner genade.
Сфинций каре сунт ын царэ, оамений евлавиошь, сунт тоатэ плэчеря мя.
4 Zìj hopen zich ellende op, Die achter vreemde goden lopen. Neen, ik pleng hun bloedige offers niet mee, Zelfs hun naam komt mij niet op de lippen!
Идолий се ынмулцеск, оамений аляргэ дупэ думнезей стрэинь, дар еу н-адук жертфеле лор де сынӂе ши ну пун нумеле лор пе бузеле меле.
5 Gij zijt mijn erfdeel, o Jahweh, en het deel van mijn beker, Gij zijt het, die het lot voor mij wierpt:
Домнул есте партя мя де моштенире ши пахарул меу, Ту ымь ындрепць сорцул меу.
6 Mijn meetsnoer lag in lieflijke dreven, Een prachtig stuk viel mij toe.
О моштенире плэкутэ мь-а кэзут ла сорць, о фрумоасэ мошие мь-а фост датэ.
7 Ik zegen Jahweh, want Hij is mijn raadsman: Zelfs ‘s nachts word ik door mijn nieren vermaand.
Еу бинекувынтез пе Домнул, каре мэ сфэтуеште, кэч пынэ ши ноаптя ымь дэ ындемнурь инима.
8 Jahweh houd ik altijd voor ogen; Staat Hij mij ter zijde, dan wankel ik niet.
Ам некурмат пе Домнул ынаинтя окилор мей. Кынд есте Ел ла дряпта мя, ну мэ клатин.
9 Zo verheugt zich mijn hart, En jubelt mijn geest; Ook mijn vlees is vol moed,
Де ачея инима ми се букурэ, суфлетул ми се веселеште ши трупул ми се одихнеште ын линиште.
10 Want Gij geeft mij niet prijs aan het dodenrijk. Gij laat uw vrome het graf niet aanschouwen, (Sheol h7585)
Кэч ну вей лэса суфлетул меу ын Локуинца морцилор, ну вей ынгэдуи ка пряюбитул Тэу сэ вадэ путрезиря. (Sheol h7585)
11 Maar toont mij de weg naar het leven, Overvloedige vreugd voor uw aanschijn, Aan uw rechterhand eeuwig geluk.
Ымь вей арэта кэраря веций; ынаинтя Фецей Тале сунт букурий неспусе ши десфэтэрь вешниче, ын дряпта Та.
