Psalmen 147
1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
