Psalmen 147

1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!

Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.

2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.

Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.

3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;

Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.

4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.

E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.

5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;

He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.

6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.

Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.

7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:

Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:

8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;

Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.

9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.

E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.

10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;

E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.

11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!

E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.

12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!

Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.

13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,

Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.

14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.

Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.

15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:

E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.

16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.

E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.

17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;

Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?

18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.

E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.

19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:

E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.

20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!

Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.