Psalmen 147
1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
| הללו יה כי טוב זמרה אלהינו כי נעים נאוה תהלה׃ |
2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
| בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס׃ |
3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
| הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם׃ |
4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
| מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא׃ |
5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
| גדול אדונינו ורב כח לתבונתו אין מספר׃ |
6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
| מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי ארץ׃ |
7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
| ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור׃ |
8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
| המכסה שמים בעבים המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר׃ |
9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
| נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו׃ |
10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
| לא בגבורת הסוס יחפץ לא בשוקי האיש ירצה׃ |
11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
| רוצה יהוה את יראיו את המיחלים לחסדו׃ |
12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
| שבחי ירושלם את יהוה הללי אלהיך ציון׃ |
13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
| כי חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך׃ |
14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
| השם גבולך שלום חלב חטים ישביעך׃ |
15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
| השלח אמרתו ארץ עד מהרה ירוץ דברו׃ |
16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
| הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר׃ |
17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
| משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד׃ |
18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
| ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו מים׃ |
19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
| מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל׃ |
20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
| לא עשה כן לכל גוי ומשפטים בל ידעום הללו יה׃ |
