Psalmen 147
1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
Louwe SENYÈ a! Paske li bon pou chante lwanj a Bondye nou an. Paske se agreyab epi lwanj Li se dous.
2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
SENYÈ a ap ranfòse Jérusalem. Li ranmase egzile Israël yo.
3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
Li geri (sila) ak kè kase yo e mete pansman sou blesi yo.
4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
Li konte fòs kantite zetwal yo. Li bay non a yo tout.
5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
Gran se SENYÈ nou an e Li ranpli ak fòs. Bon konprann Li an san limit nèt.
6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
SENYÈ a bay soutyen a aflije yo. Li fè mechan yo bese desann jis rive atè.
7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
Chante a SENYÈ a ak remèsiman. Chante lwanj a Bondye nou an sou gita,
8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
ki kouvri syèl la ak nwaj yo, ki founi lapli pou tè a, ki fè zèb yo grandi sou mòn yo.
9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
Li bay bèt la manje li, ak jenn kòbo k ap kriye yo.
10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
Li pa pran plezi nan fòs cheval la. Li pa pran plezi nan janm a moun.
11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
SENYÈ a bay favè a (sila) ki krent Li yo, (sila) ki tann lanmou dous Li yo.
12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
Louwe SENYÈ a, O Jérusalem! Louwe Bondye ou a, O Sion!
13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
Paske Li te fòtifye ba fè nan pòtay ou yo; Li te beni fis ou yo anndan w.
14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
Li fè lapè anndan lizyè ou yo. Li satisfè ou ak meyè kalite ble.
15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
Li voye lòd Li sou latè. Pawòl Li kouri byen vit.
16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
Li bay lanèj kon lenn. Li gaye lawouze glase kon sann.
17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
Li jete voye glas Li kon ti mòso. Se kilès ki kab kanpe devan fredi Li a?
18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
Li voye pawòl Li pou fonn yo. Li fè van Li soufle e dlo yo koule.
19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
Li deklare pawòl Li yo a Jacob, règleman Li yo ak òdonans Li yo a Israël.
20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
Li pa t aji konsa avèk okenn lòt nasyon. Selon òdonans Li yo, yo pa konnen yo. Louwe SENYÈ a!
