Psalmen 147
1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
Yahweh Pakai vahchoijin umhen! iPathen'u Elohim vahchoi lasah ding hi iti phat-a pha hitam! Ijeh-inem itileh Ama lungset nan adimn in, vahchoi dia lomtah ahi.
2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
Yahweh Pakai in Jerusalem aki ledohsah in, amangtasa Israelte ahin lepui kit in ahi.
3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
Aman lungthimna jong aboldam in, amaha jeng-u jong adamsah'in ahi.
4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
Aman ahsi ho asim toh in, amin cheh'in akouvin ahi.
5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
I-Yahweh Pakaiju hi iti loupi hitam! Athaneina hi akhonna gei ahi! Athil hetthem theina jong mihem hetphah hoi ahipoi.
6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
Yahweh Pakai in mikineosah ho adomsang'in, ahin miphalouho vang toltoh alhobeh'in ahi.
7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
Yahweh Pakai thangvahna la sauvin, semjangto thon Elohim Pathen vahchoila sauvin.
8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
Aman vanho meilom'in akhun, leiset'a go ajuh lhahsah in, chule molchunga hampa louhing akedohsah'in ahi.
9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
Aman gamsa ho neh ding apen chule va-ah nou ho apenteng aneh diu apejin ahi.
10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
Aman sakol thahatna leh mihem thahatna'a akison-jiu akipapi poi.
11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
Yahweh Pakai chu Ama ging jing hole ami ngailutna longlou chunga kinepna neiho akipa pin ahi.
12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
Vo Jerusalem, Yahweh Pakai loupina vahchoijun! O Zion, na Pathen Elohim vahchoijun.
13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
Ajeh chu Aman nakelkot jol ho alhousah in, chule nakul sunga nachate phatthei aboh in ahi.
14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
Aman nagamgi tin-uva chamna alensah in, chule nagilkel nauvah an twitah'in navah uvin ahi.
15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
Vannoi leiset chunga thu-apeh teng jongleh aman gang in ahi.
16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
Aman buhbang jeng jong samul abahsah jin, chule dai-kai jong vutvam kithejal abahsah jin ahi.
17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
Gel-chang jong song kisunglha abahsah jin, adapsah teng jong ama-anga ding jou ding koiham?
18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
Chujouteng Aman thu apen ahileh ajunlha gamji tan, Aman hui chu asol'in ahileh buhbangho chu twijin alongji tai.
19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
Aman Jacob henga thu aseipeh in, Israel kom'a a Dan thupeh hole athuhil hochu ahilchen in ahi.
20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
Hitobang hi namdang ho jah'a aseipeh pon, amahon athuhil jong ahepouvin ahi. Yahweh Pakai vahchoijin umhen!
