Psalmen 144
1 Van David. Geprezen zij Jahweh, Mijn Rots; Die mijn handen leert strijden, En mijn vingers leert kampen.
Yahweh Pakai chu thangvah'un Amachu kasongpi ahi. Aman kakhut teni hi galsatje dan eihil in, chule kakhut jung hohi galsatna'a manchahje dan eihil ahi.
2 Mijn sterkte en burcht, Mijn schuilplaats en toevlucht, Mijn schild, waarop ik vertrouw: Die de volkeren aan mij onderwerpt.
Amahi eipanpi phapen leh kakulpi ahin, kahoidohna pal leh eihuhdohpa ahi. Chitin namtin anoijah akunsahji ahi.
3 Jahweh, wat is de mens, dat Gij acht op hem slaat; Een mensenkind, dat Gij om hem U bekommert?
O Yahweh Pakai, mihem hi ipi hija hibanga nagel-lut'a, mihem chapa jeng jong ipi hija hibanga nakhohsah hitam?
4 De mens lijkt enkel een zucht, Zijn dagen een vluchtige schaduw.
Ajeh chu mihem hi hai khatseh'a hing ahibouvin, ahin-nikho jong nisa-lep tobanga mangpai thei ahibouve.
5 Jahweh, buig uw hemel omlaag, en daal neer, Raak de bergen aan, en ze roken;
Yahweh Pakai vanho hinhong in hung kum lhan, molsang hohi tham'in lang meikhun len mangsah in.
6 Slinger uw bliksems, en strooi ze in het rond, Schiet uw pijlen, en jaag ze uiteen.
Kehchang len-dohsah inlang galmite thejalsah in! Nathalchang kap inlang jamsah soh hel in.
7 Reik mij uw hand uit den hoge, En verlos mij uit de macht der barbaren,
Vanna kon'in nakhut hin lhang in, twithuh lah'a konleh kagalmite thaneina'a kon in nei huhdoh in.
8 Wier mond alleen maar leugentaal spreekt, En wier rechter een hand van bedrog is.
Akam'un jou jeng aseijun, thudih kaseije atiuvin akihahsel un, hinlah jou jeng aseijun ahi.
9 Dan zal ik een nieuw lied voor U zingen, o God, Op de tiensnarige harp voor U spelen:
O ka Pathen Elohim, na henga lathah khat sange; selangdah jangsom kibut chu mangchan na vahchoila sange.
10 Voor U, die aan koningen de zege verleent, Die redding brengt aan David, uw dienaar.
Ajeh chu nangman lengho galjona napen! Nalhacha David jong athi nading chemjam'a kon in nahuhdoh jin ahi.
11 Ja, Hij hééft mij gered van het moordende zwaard, Mij verlost uit de macht der barbaren, Wier mond alleen maar leugentaal spreekt, En wier rechter een hand van bedrog is.
Neihuhdoh'in! Kagalmite thaneina'a kon'in neihuhdoh'in, akam un jou jeng aseijun; thutah kaseiding ahi tin akihahsel-un, hinlah jou jengseh aseijun ahi.
12 Nu zijn onze zonen als planten, Zorgvuldig gekweekt in hun jeugd; Onze dochters als zuilen, Voor de bouw van paleizen gehouwen.
Kachapateu akhandon laijun thingphung phatah bang in khanlhit sah in, ka chanuteu jong leng inpi jemhoi dinga kisem khompi hoitah ho bang u-hen.
13 Onze schuren gevuld, Boordevol van allerlei vrucht; Onze schapen bij duizenden werpend,
Ka chang pang jouseu jong lousoh jouse pum'in dimsoh hen, kalou jaova kagan chateu asang sang in, sangsom som chan geijin pung hen.
14 De runderen in onze weiden bij tienduizenden drachtig. Geen bres en geen stormloop, Op onze pleinen geen kermen:
Kagancha teu gai pha hen, veiset le apengsol um hih hel hen! Ka khopi sung jenguva jong lung gim khoisat beihel hen.
15 Gelukkig het volk, wat zo’n lot is beschoren; Gelukkig het volk, waarvan Jahweh de God is!
Hitobang thilpha achunga lhung ho kipah uhen! chule a Pathen'u Elohim, Yahweh Pakai hikha nam mite chu kipah cheh'u hen!
