Psalmen 141
1 Een psalm van David. Ik roep tot U, Jahweh; ach, snel mij te hulp, Hoor naar mijn klagen, wanneer ik U smeek;
E IEHOVA, ke kahea aku nei au ia oe, E wikiwiki mai oe ia'u, E hooloho hoi i ka leo o ko'u kahea ana aku ia oe.
2 Laat mijn gebed voor U als een reukoffer gelden, Mijn opgeheven handen als een avondoffer zijn.
E hooliloia ka'u pule i mohai ala imua ou; A o ka hapai ana hoi o ko'u mau lima i mohai ahiahi.
3 Jahweh, zet een wacht voor mijn mond, Een post voor de deur van mijn lippen;
E hoonoho mai oe, e Iehova, i mea kiai ma kuu waha, A e malama mai hoi oe i ke pani o ko'u mau lehelehe.
4 Laat mijn hart zich naar het kwade niet neigen, Om slechte dingen te doen. Met zondaars zoek ik geen omgang, En van hun lekkernijen wil ik niet eten;
Mai hoohuli ae oe i ko'u naau i kekahi mea hewa, E hana i ka hana o ka poe lawelawe, Me ka poe hana kolohe; Aole hoi au e ai i ko lakou mea ono.
5 Maar de rechtvaardige, zelfs als hij slaat, is een zegen, En als hij mij tuchtigt, nog balsem op het hoofd. Mijn hoofd zal niet schudden, wanneer ze vermanen, En als ze kastijden, stijgt mijn gebed nog omhoog;
Na ka poe pono e hahau mai ia'u, he aloha ia: E ao mai oia ia'u he mea hamo maikai ia, A olo ia e wahi ai i kuu poo; No ka mea, e mau ana no ka'u pule no lakou, iloko o ko lakou pilikia.
6 En al word ik door mijn rechters gestenigd, Zij horen van mij enkel vriendelijke woorden.
Ua haule ko lakou lunakanawai ma na wahi pohaku, Ua lohe mai nae lakou i ka'u pule, no ka mea, he oluolu ia.
7 Als barsten en scheuren in de akker Liggen mijn beenderen verstrooid aan de rand van het graf: (Sheol h7585)
E like me ka mea kohi a hoauauwaha i ka honua, Pela i hooheleleiia'i ko makou iwi ma ke kae o ka lua kupapau. (Sheol h7585)
8 Maar op U, Jahweh mijn Heer, blijven mijn ogen gericht, Tot U neem ik mijn toevlucht: giet mijn leven niet weg!
Aia no ia oe ko'u mau maka, o Iehova ka Haku, Ia oe no wau e hilinai aku ai; Mai waiho pu mai oe i ko'u uhane me ko ka poe nele.
9 Behoed mij voor het net, dat men mij heeft gespannen, En voor de strikken der zondaars;
E malama mai oe ia'u i ka hei a lakou i kaukau ai no'u, A me ka upena o ka poe hana hewa.
10 Laat de bozen in hun eigen kuilen verzinken, Maar ìk er alleen aan ontsnappen!
E haule ka poe hewa iloko o ko lakou hei iho, A e pakele wale aku no wau.
