Psalmen 141
1 Een psalm van David. Ik roep tot U, Jahweh; ach, snel mij te hulp, Hoor naar mijn klagen, wanneer ik U smeek;
Thaburi ya Daudi Wee Jehova, nĩwe ndĩrakaĩra; hiũha ũũke kũrĩ niĩ. Igua mũgambo wakwa ngĩgũkaĩra.
2 Laat mijn gebed voor U als een reukoffer gelden, Mijn opgeheven handen als een avondoffer zijn.
Ihooya rĩakwa rĩroambata mbere yaku ta mũtararĩko wa ũbumba; nakuo kwambararia moko makwa kũrotuĩka ta igongona rĩa hwaĩ-inĩ.
3 Jahweh, zet een wacht voor mijn mond, Een post voor de deur van mijn lippen;
Wee Jehova, iga mũrangĩri kanua-inĩ gakwa, rangagĩra mũrango ũyũ wa mĩromo yakwa.
4 Laat mijn hart zich naar het kwade niet neigen, Om slechte dingen te doen. Met zondaars zoek ik geen omgang, En van hun lekkernijen wil ik niet eten;
Ndũkareke ngoro yakwa ĩguucĩrĩrio ũndũ-inĩ mũũru, ndigatuĩke wa gwĩka ciĩko cia waganu hamwe na andũ arĩa amaramari; Ndũkareke ndĩe irio ciao iria irĩ mũrĩo.
5 Maar de rechtvaardige, zelfs als hij slaat, is een zegen, En als hij mij tuchtigt, nog balsem op het hoofd. Mijn hoofd zal niet schudden, wanneer ze vermanen, En als ze kastijden, stijgt mijn gebed nog omhoog;
Mũndũ mũthingu nĩakĩĩninge: ũndũ ũcio nĩ wa kũnyonia ũtugi; kũndũithia nĩakĩndũithie: ũguo no ta kũnjitĩrĩria maguta mũtwe wakwa. Mũtwe wakwa ndũngĩrega gũitĩrĩrio maguta macio. No rĩrĩ, ihooya rĩakwa nĩ rĩa gũtũũra ndeganĩte na ciĩko cia andũ arĩa meekaga ũũru;
6 En al word ik door mijn rechters gestenigd, Zij horen van mij enkel vriendelijke woorden.
aathani ao magaikio thĩ kuuma igũrũ rĩa rwaro rwa ihiga, nao arĩa aaganu nĩmakamenya atĩ ciugo ciakwa ciarĩ cia ma.
7 Als barsten en scheuren in de akker Liggen mijn beenderen verstrooid aan de rand van het graf: (Sheol h7585)
Nĩmakoiga atĩrĩ, “O ta ũrĩa mũndũ acimbaga mũgũnda na akahũũra hianyũ, no taguo mahĩndĩ maitũ maharaganĩtio mũromo-inĩ wa mbĩrĩra.” (Sheol h7585)
8 Maar op U, Jahweh mijn Heer, blijven mijn ogen gericht, Tot U neem ik mijn toevlucht: giet mijn leven niet weg!
No rĩrĩ, maitho makwa nĩwe macũthĩrĩirie, Wee Mwathani Jehova; nĩ harĩwe njũragĩra; nĩ ũndũ ũcio ndũkareke ngue.
9 Behoed mij voor het net, dat men mij heeft gespannen, En voor de strikken der zondaars;
Ngitĩra ndikanyiitwo nĩ mĩtego ĩrĩa nyambĩirwo, ũnjehanĩrĩrie na mĩtego ya andũ arĩa mekaga ũũru.
10 Laat de bozen in hun eigen kuilen verzinken, Maar ìk er alleen aan ontsnappen!
Andũ acio aaganu maroogwa wabu-inĩ wao ene, no niĩ ngĩhĩtũkage itekuona ũgwati.
