< Psalmen 141 >
1 Een psalm van David. Ik roep tot U, Jahweh; ach, snel mij te hulp, Hoor naar mijn klagen, wanneer ik U smeek;
Kathutkung: Devit Oe BAWIPA, nang teh, kai ni na kaw. Karanglah kai koe tho haw. Kai ni nang na kaw nah kaie ka lawk hah na thai pouh haw.
2 Laat mijn gebed voor U als een reukoffer gelden, Mijn opgeheven handen als een avondoffer zijn.
Kaie ratoumnae teh na hmalah hmuitui hmaisawi e patetlah thoseh, ka kut ka dâw e teh kanî a khup nah thueng e patetlah thoseh, pouk e lah awm lawiseh.
3 Jahweh, zet een wacht voor mijn mond, Een post voor de deur van mijn lippen;
Oe BAWIPA, ka pahni karingkung na tat pouh haw. Ka pahni takhang hai ring haw.
4 Laat mijn hart zich naar het kwade niet neigen, Om slechte dingen te doen. Met zondaars zoek ik geen omgang, En van hun lekkernijen wil ik niet eten;
Payonnae ka sak e taminaw hoi hawihoehnae sak nahanelah, ka lungthin heh hawihoehnae koe lah na kangvawi sak hanh. Ahnimae canei kawi hai na catnet sak hanh.
5 Maar de rechtvaardige, zelfs als hij slaat, is een zegen, En als hij mij tuchtigt, nog balsem op het hoofd. Mijn hoofd zal niet schudden, wanneer ze vermanen, En als ze kastijden, stijgt mijn gebed nog omhoog;
Tami kalan ni kai na hem naseh. Hot hateh pahrenlungmanae lah ao. Kai hah na yue naseh. Hot hateh, lû dawk satui awi e lah ao. Ka lû ni hot hateh mat hanh naseh. Bangkongtetpawiteh, kaie ratoumnae niteh, hawihoehnae ka sak e naw hah pou a taran han.
6 En al word ik door mijn rechters gestenigd, Zij horen van mij enkel vriendelijke woorden.
Ahnimouh ka ukkungnaw teh pango dawk tanawt lah ao awh han. Hat toteh, kaie lawknaw teh ngai ao tie hah na panue awh han.
7 Als barsten en scheuren in de akker Liggen mijn beenderen verstrooid aan de rand van het graf: (Sheol )
Talai tai e laitueng pâpâwn e patetlah, kaie ka hrunaw teh phuen longkha koe a kâyat. (Sheol )
8 Maar op U, Jahweh mijn Heer, blijven mijn ogen gericht, Tot U neem ik mijn toevlucht: giet mijn leven niet weg!
Hatei, Oe Bawipa Jehovah, kai teh, nang doeh na khet toe. Nang doeh na kângue toe. Ka hringnae hah kângue han kaawm hoeh lah awm sak hanh.
9 Behoed mij voor het net, dat men mij heeft gespannen, En voor de strikken der zondaars;
Ahnimouh ni kai hanelah sut patûng e tangkam dawk hoi thoseh, payonnae kasaknaw e karap dawk hoi thoseh, kai hah na khoum haw.
10 Laat de bozen in hun eigen kuilen verzinken, Maar ìk er alleen aan ontsnappen!
Kai ni hote tangkamnaw ka tapoung toteh, tamikathoutnaw teh amamouh ni a patûng awh e tangkam dawk reirei bawt awh naseh.