Psalmen 14

1 Voor muziekbegeleiding. Van David. De dwaas zegt bij zichzelf: "Er is geen God!" Slecht en schandelijk is zijn gedrag; Er is niemand, die het goede behartigt.

Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. Kuo pehē ʻe he vale ʻi hono loto, “ʻOku ʻikai ha ʻOtua.” Kuo kovi ʻakinautolu, kuo nau fai ʻae ngaahi ngāue fakalielia, ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻoku fai lelei.

2 Jahweh blikt uit de hemelen neer Op de kinderen der mensen: Om te zien, of er niet één verstandige is, Niet één, die God zoekt.

Naʻe ʻafio hifo ʻe Sihova mei he langi ki he fānau ʻae tangata, ke ʻafio pē ʻoku ai ha niʻihi ʻoku ʻilo, mo kumi ki he ʻOtua.

3 Maar àllen zijn ze afgedwaald, Allen even bedorven; Er is niemand, die het goede behartigt, Geen enkele zelfs!

Kuo ʻalu hē kotoa pē, kuo nau hoko ʻo fakalielia kotoa pē: ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻoku fai lelei, ʻoku ʻikai ʻaupito ha taha.

4 Worden al die zondaars dan nimmer verstandig: Ze blijven mijn volk maar verslinden, En het brood van Jahweh wel eten, Maar ze vereren Hem niet.

“ʻOku ʻikai ha ʻilo ʻiate kinautolu kotoa pē ʻoku fai kovi? ʻAkinautolu ʻoku kai ʻo ʻosi hoku kakai ʻo hangē ko ʻenau kai mā, pea ʻoku ʻikai te nau ui kia Sihova.”

5 Maar, dan zullen ze beven van angst, Als Jahweh het opneemt voor het vrome geslacht;

Pea naʻa nau manavahē ai ʻi he manavahē lahi: he ʻoku ʻi he toʻutangata ʻoe māʻoniʻoni ʻae ʻOtua.

6 De wijsheid van den eenvoudige zal hem beschamen, Omdat deze op Jahweh zijn hoop heeft gesteld.

Naʻa mou manukiʻi ʻae fakakaukau ʻoe masiva, ka ko hono hūfanga ʻa Sihova.

7 Ach, dat uit Sion Israëls redding mocht dagen, Als Jahweh het lot van zijn volk ten beste keert: Dan zal Jakob jubelen, En Israël juichen!

Ko hai te ne foaki mei Saione ʻae fakamoʻui ki ʻIsileli? ʻOka toe ʻomi ʻe Sihova hono kakai kuo pōpula, ʻe fiefia ai ʻa Sēkope, pea nekeneka ʻa ʻIsileli.