Psalmen 139
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Jahweh, Gij doorschouwt mij volmaakt, Gij zijt het, die mij doorgrondt;
Til sangmesteren; av David; en salme. Herre, du ransaker mig og kjenner mig.
2 Gij kent mijn zitten en staan, En verstaat mijn gedachten van verre.
Enten jeg sitter, eller jeg står op, da vet du det; du forstår min tanke langt fra.
3 Gij meet mijn lopen en liggen, Zijt met al mijn wegen vertrouwd;
Min sti og mitt leie gransker du ut, og du kjenner grant alle mine veier.
4 Ja, er komt geen woord op mijn tong, Of Gij kent het nauwkeurig, o Jahweh!
For det er ikke et ord på min tunge - se, Herre, du vet det alt sammen.
5 Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.
Bakfra og forfra omgir du mig, og du legger din hånd på mig.
6 Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.
Å forstå dette er mig for underlig, det er for høit, jeg makter det ikke.
7 Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?
Hvor skal jeg gå fra din Ånd, og hvor skal jeg fly fra ditt åsyn?
Farer jeg op til himmelen så er du der, og vil jeg rede mitt leie i dødsriket, se, da er du der. (Sheol h7585)
9 Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:
Tar jeg morgenrødens vinger, og vil jeg bo ved havets ytterste grense,
10 Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.
så fører også der din hånd mig, og din høire hånd holder mig fast.
11 Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:
Og sier jeg: Mørket skjule mig, og lyset omkring mig bli natt -
12 Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!
så gjør heller ikke mørket det for mørkt for dig, og natten lyser som dagen, mørket er som lyset.
13 Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:
For du har skapt mine nyrer, du virket mig i min mors liv.
14 Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.
Jeg priser dig fordi jeg er virket på forferdelig underfull vis; underfulle er dine gjerninger, og min sjel kjenner det såre vel.
15 Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.
Mine ben var ikke skjult for dig da jeg blev virket i lønndom, da jeg blev kunstig virket i jordens dyp.
16 Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.
Da jeg bare var foster, så dine øine mig, og i din bok blev de alle opskrevet de dager som blev fastsatt da ikke en av dem var kommet.
17 Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;
Hvor vektige dine tanker er for mig, Gud, hvor store deres summer!
18 Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!
Vil jeg telle dem, så er de flere enn sand; jeg våkner op, og jeg er ennu hos dig.
19 Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven:
Gud, gid du vilde drepe den ugudelige, og I blodtørstige menn, vik fra mig -
20 Die zich tegen uw plannen verzetten, En uw raadsbesluiten willen verijdelen.
de som nevner ditt navn til å fremme onde råd, som bruker det til løgn, dine fiender!
21 Zou ik niet haten, die U haten, o Jahweh, Niet walgen van wie tegen U opstaan?
Skulde jeg ikke hate dem som hater dig, Herre, og avsky dem som reiser sig imot dig?
22 Ik haat ze zo fel, als ik haten kan, Mijn eigen vijanden zullen ze zijn!
Jeg hater dem med et fullkomment hat; de er mine fiender.
23 Beproef mij, o God, en doorgrond mijn hart, Toets mij, en ken mijn gedachten:
Ransak mig, Gud, og kjenn mitt hjerte! Prøv mig og kjenn mine mangehånde tanker,
24 Zie, of ik op de weg der ongerechtigheid ben; Breng mij dan terug op het eeuwige pad!
og se om jeg er på fortapelsens vei, og led mig på evighetens vei!
