Psalmen 139
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Jahweh, Gij doorschouwt mij volmaakt, Gij zijt het, die mij doorgrondt;
| למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע |
2 Gij kent mijn zitten en staan, En verstaat mijn gedachten van verre.
| אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק |
3 Gij meet mijn lopen en liggen, Zijt met al mijn wegen vertrouwd;
| ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה |
4 Ja, er komt geen woord op mijn tong, Of Gij kent het nauwkeurig, o Jahweh!
| כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה |
5 Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.
| אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה |
6 Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.
| פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה |
7 Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?
| אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח |
| אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585) |
9 Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:
| אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים |
10 Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.
| גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך |
11 Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:
| ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני |
12 Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!
| גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה |
13 Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:
| כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי |
14 Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.
| אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד |
15 Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.
| לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ |
16 Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.
| גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם |
17 Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;
| ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם |
18 Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!
| אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך |
19 Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven:
| אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני |
20 Die zich tegen uw plannen verzetten, En uw raadsbesluiten willen verijdelen.
| אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך |
21 Zou ik niet haten, die U haten, o Jahweh, Niet walgen van wie tegen U opstaan?
| הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט |
22 Ik haat ze zo fel, als ik haten kan, Mijn eigen vijanden zullen ze zijn!
| תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי |
23 Beproef mij, o God, en doorgrond mijn hart, Toets mij, en ken mijn gedachten:
| חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי |
24 Zie, of ik op de weg der ongerechtigheid ben; Breng mij dan terug op het eeuwige pad!
| וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם |
