Psalmen 137

1 Aan Babels stromen zaten wij schreiend Bij de gedachte aan Sion;

Ba: bilone hano bega: ninia da fi dialu. Amogawi, ninia da Saione Moilai Bai Bagade dawa: beba: le, fofagini dinanu.

2 En aan de wilgen, die daar stonden, Hingen wij onze harpen op.

Ninia da ‘yodima’ ifa damana, ninia sani baidama gosagisi.

3 Ja, daar durfden onze rovers Ons nog liederen vragen; En onze beulen: "Zingt ons vrolijke wijsjes Uit de zangen van Sion!"

Dunu amo da nini gagulaligi, ilia da ninima amane sia: i, “Ninia hahawane nabima: ne, Saione ea hou olelema: ne, gesami hea: ma.”

4 Ach, hoe zouden wij Jahweh’s liederen zingen Op vreemde bodem!

Be ninia da habodane ga fi soge ganodini, Hina Godema nodone gesami hea: ma: bela: ?

5 Jerusalem, zo ik u zou vergeten, Ik vergat mijn rechterhand nog eer;

Yelusaleme! Na da di gogolesea, na da sani baidama bu hamedafa dumu da defea.

6 Mijn tong mag aan mijn gehemelte kleven, Zo ik u niet gedenk: Zo ik niet meer van Jerusalem houd, Dan van het toppunt van vreugde.

Na da di gogolesea, amola di da na baligili hahawane hou bai diala amo hame dawa: sea, na da bu gesami hea: mu logo hamedafa ba: mu da defea.

7 Jahweh, reken de zonen van Edom De dag van Jerusalem toe; Die riepen: Smijt ze neer, smijt ze neer; Neer met haar op de grond!

Hina Gode! Idome dunu ilia da Yelusaleme doagala: le, hasalasi dagoi, Dia amo hou bu dawa: ma. Ilia amane sia: i, “Yelusaleme dafawanedafa muguluma.” Dia amo hou bu dawa: ma.

8 En gij, dochter van Babel, moordenares: Heil hem, die u vergeldt wat gij ons hebt gedaan;

Ba: bilone moilai bai bagade! Di da gugunufinisi dagoi ba: mu. Di da ninima wadela: i hou bagade hamobeba: le, nowa da dima se dabe iasea, da hahawane bagade ba: mu.

9 Heil hem, die uw kinderen grijpt, En tegen de rots te pletter slaat!

E da dia mano dudubu amo sasamogene, gele da: iya gisalu gagala: mu da defea.