Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem HERRN; denn er ist gütig; denn seine Gnade währt ewiglich!
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gott der Götter; denn seine Gnade währt ewiglich!
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Herrn der Herren; denn seine Gnade währt ewiglich!
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
Ihm, der allein große Wunder tut; denn seine Gnade währt ewiglich!
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
der den Himmel mit Verstand erschuf; denn seine Gnade währt ewiglich!
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
der die Erde über den Wassern ausbreitete; denn seine Gnade währt ewiglich!
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
der große Lichter machte; denn seine Gnade währt ewiglich!
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
die Sonne zur Beherrschung des Tages; denn seine Gnade währt ewiglich!
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
den Mond und die Sterne zur Beherrschung der Nacht; denn seine Gnade währt ewiglich!
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
der die Ägypter an ihren Erstgeburten schlug; denn seine Gnade währt ewiglich!
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
und Israel aus ihrer Mitte führte; denn seine Gnade währt ewiglich!
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
mit starker Hand und mit ausgestrecktem Arm; denn seine Gnade währt ewiglich!
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
der das Schilfmeer in zwei Teile schnitt; denn seine Gnade währt ewiglich!
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
und Israel mitten hindurchführte; denn seine Gnade währt ewiglich!
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
und den Pharao samt seinem Heer ins Schilfmeer schüttelte; denn seine Gnade währt ewiglich!
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
der sein Volk durch die Wüste führte; denn seine Gnade währt ewiglich!
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
der große Könige schlug; denn seine Gnade währt ewiglich!
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
und mächtige Könige tötete; denn seine Gnade währt ewiglich!
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Sihon, den König der Amoriter; denn seine Gnade währt ewiglich!
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
Og, den König von Basan; denn seine Gnade währt ewiglich!
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
und ihr Land als Erbe gab; denn seine Gnade währt ewiglich!
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
als Erbe seinem Knechte Israel; denn seine Gnade währt ewiglich!
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
der in unsrer Niedrigkeit unser gedachte; denn seine Gnade währt ewiglich!
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
und uns unsern Feinden entriß; denn seine Gnade währt ewiglich!
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
der allem Fleisch Speise gibt; denn seine Gnade währt ewiglich!
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gott des Himmels; denn seine Gnade währt ewiglich!
