Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, denn seine Güte währet ewiglich.
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gott aller Götter, denn seine Güte währet ewiglich.
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem HERRN aller Herren, denn seine Güte währet ewiglich,
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
der große Wunder tut allein, denn seine Güte währet ewiglich;
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
der die Himmel weislich gemacht hat, denn seine Güte währet ewiglich;
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
der die Erde auf Wasser ausgebreitet hat, denn seine Güte währet ewiglich;
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
der große Lichter gemacht hat, denn seine Güte währet ewiglich:
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
Die Sonne, dem Tag vorzustehen, denn seine Güte währet ewiglich,
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
den Mond und Sterne, der Nacht vorzustehen, denn seine Güte währet ewiglich;
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
der Ägypten schlug an ihren Erstgeburten, denn seine Güte währet ewiglich
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
und führte Israel heraus, denn seine Güte währet ewiglich
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
durch mächtige Hand und ausgerecktem Arm, denn seine Güte währet ewiglich;
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
der das Schilfmeer teilte in zwei Teile, denn seine Güte währet ewiglich
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
und ließ Israel hindurchgehen, denn seine Güte währet ewiglich;
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
der Pharao und sein Heer ins Schilfmeer stieß, denn seine Güte währet ewiglich;
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
der sein Volk führte in der Wüste, denn seine Güte währet ewiglich;
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
der große Könige schlug, denn seine Güte währet ewiglich
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
und erwürgte mächtige Könige, denn seine Güte währet ewiglich:
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Sihon, der Amoriter König, denn seine Güte währet ewiglich
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
und Og, den König von Basan, denn seine Güte währet ewiglich,
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
und gab ihr Land zum Erbe, denn seine Güte währet ewiglich,
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
zum Erbe seinem Knecht Israel, denn seine Güte währet ewiglich;
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
denn er dachte an uns, da wir unterdrückt waren, denn seine Güte währet ewiglich;
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
und erlöste uns von unsern Feinden, denn seine Güte währet ewiglich;
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
der allem Fleisch Speise gibt, denn seine Güte währet ewiglich.
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
Dankt dem Gott des Himmels, denn seine Güte währet ewiglich.
