Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem HERRN, denn er ist freundlich; denn seine Güte währet ewig
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gott aller Götter; denn seine Güte währet ewiglich.
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem HERRN aller HERREN; denn seine Güte währet ewiglich.
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
Der große Wunder tut alleine; denn seine Güte währet ewiglich.
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
Der die Himmel ordentlich gemacht hat; denn seine Güte währet ewiglich.
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
Der die Erde auf Wasser ausgebreitet hat; denn seine Güte währet ewiglich.
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
Der große Lichter gemacht hat; denn seine Güte währet ewiglich;
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
die Sonne, dem Tage vorzustehen; denn seine Güte währet ewiglich;
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
den Mond und Sterne, der Nacht vorzustehen; denn seine Güte währet ewiglich.
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Der Ägypten schlug an ihren Erstgeburten; denn seine Güte währet ewiglich;
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
und führete Israel heraus; denn seine Güte währet ewiglich;
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
durch mächtige Hand und ausgereckten Arm; denn seine Güte währet ewiglich.
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
Der das Schilfmeer teilete in zwei Teile; denn seine Güte währet ewiglich;
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
und ließ Israel hindurchgehen; denn seine Güte währet ewiglich.
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
Der Pharao und sein Heer ins Schilfmeer stieß; denn seine Güte währet ewiglich.
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
Der sein Volk führete durch die Wüste; denn seine Güte währet ewiglich.
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Der große Könige schlug; denn seine Güte währet ewiglich;
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
und erwürgete mächtige Könige; denn seine Güte währet ewiglich;
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Sihon, der Amoriter König; denn seine Güte währet ewiglich;
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
und Og, den König zu Basan; denn seine Güte währet ewiglich;
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
und gab ihr Land zum Erbe; denn seine Güte währet ewiglich;
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
zum Erbe seinem Knechte Israel; denn seine Güte währet ewiglich.
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
Denn er dachte an uns, da wir untergedrückt waren; denn seine Güte währet ewiglich;
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
und erlösete uns von unsern Feinden; denn seine Güte währet ewiglich.
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
Der allem Fleisch Speise gibt; denn seine Güte währet ewiglich.
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gott vom Himmel; denn seine Güte währet ewiglich.
