Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket Jahwe, denn er ist gütig, denn ewig währt seine Gnade.
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gott der Götter, denn ewig währt seine Gnade.
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Herrn der Herren, denn ewig währt seine Gnade.
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
Der allein große Wunder thut, denn ewig währt seine Gnade,
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
der den Himmel mit Einsicht schuf, denn ewig währt seine Gnade,
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
der die Erde auf den Wassern ausbreitete, denn ewig währt seine Gnade.
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
Der große Lichter schuf, denn ewig währt seine Gnade,
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
die Sonne zur Herrschaft über den Tag, denn ewig währt seine Gnade,
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
den Mond und die Sterne zur Herrschaft über die Nacht, denn ewig währt seine Gnade.
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Der die Ägypter in ihren Erstgebornen schlug, denn ewig währt seine Gnade,
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
und Israel aus ihrer Mitte führte, denn ewig währt seine Gnade,
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
mit starker Hand und ausgerecktem Arm, denn ewig währt seine Gnade.
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
Der das Schilfmeer in Stücke zerschnitt, denn ewig währt seine Gnade,
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
und Israel mitten hindurchgehen ließ, denn ewig währt seine Gnade,
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
und den Pharao und sein Heer ins Schilfmeer schüttelte, denn ewig währt seine Gnade.
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
Der sein Volk durch die Wüste geleitete, denn ewig währt seine Gnade,
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
der große Könige schlug, denn ewig währt seine Gnade,
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
und majestätische Könige tötete: denn ewig währt seine Gnade,
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Sihon, den König der Amoriter, denn ewig währt seine Gnade,
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
und Og, den König von Basan, denn ewig währt seine Gnade.
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
und er gab ihr Land zum Besitztum, denn ewig währt seine Gnade,
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
zum Besitztum seinem Knecht Israel, denn ewig währt seine Gnade.
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
Der in unserer Niedrigkeit an uns gedachte, denn ewig währt seine Gnade,
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
und uns losriß von unseren Bedrängern, denn ewig währt seine Gnade.
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
Der allem Fleische Speise giebt, denn ewig währt seine Gnade:
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
Danket dem Gotte des Himmels, denn ewig währt seine Gnade!
