Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut. Ja, ewig währet seine Huld.
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Dem Gott der Götter danket; denn ewig währet seine Huld!
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Dem Herrn der Herren danket; denn ewig währet seine Huld!
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
Ihm, der allein nur große Wunder tut; denn ewig währet seine Huld!
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
Ihm, der mit Einsicht schuf den Himmel; denn ewig währet seine Huld!
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
Ihm, der die Erde ausgebreitet auf den Wassern; denn ewig währet seine Huld!
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
Ihm, der die großen Lichter schuf; denn ewig währet seine Huld!
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
Die Sonne als die Königin des Tages; denn ewig währet seine Huld!
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
Als Nachtbeherrscher Mond und Sterne; denn ewig währet seine Huld!
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Der die Ägypter schlug an ihren Erstgeborenen; denn ewig währet seine Huld!
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
Der Israel aus ihrer Mitte führte; denn ewig währet seine Huld!
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
Mit starker Hand und ausgestrecktem Arme; denn ewig währet seine Huld!
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
Ihm, der das Schilfmeer schnitt in Teile; denn ewig währet seine Huld!
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
Der Israel durch seine Mitte führte; denn ewig währet seine Huld!
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
Der Pharao und seine Macht ins Schilfmeer stürzte; denn ewig währet seine Huld!
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
Der seines Volkes Führer durch die Wüste war; denn ewig währet seine Huld!
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Der große Könige erschlug; denn ewig währet seine Huld!
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
Der starken Königen das Leben nahm; denn ewig währet seine Huld!
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Den Amoriterkönig Sichon; denn ewig währet seine Huld!
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
Und Og, den Basankönig; denn ewig währet seine Huld!
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
Und der ihr Land zum ewigen Besitze machte; denn ewig währet seine Huld!
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
Zum ewigen Besitz für seinen Diener Israel; denn ewig währet seine Huld!
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
Der unsere Erniedrigung uns hoch anschrieb; denn ewig währet seine Huld!
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
Der uns von unseren Bedrängern rettete; denn ewig währet seine Huld!
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
Der allem Fleische Speise gibt; denn ewig währet seine Huld!
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
Dem Himmelsgott sagt Dank! Denn ewig währet seine Huld!
