Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Célébrez l’Éternel! Car il est bon; car sa bonté demeure à toujours.
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Célébrez le Dieu des dieux! car sa bonté demeure à toujours.
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Célébrez le Seigneur des seigneurs! car sa bonté demeure à toujours;
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
Celui qui seul fait de grandes merveilles, car sa bonté demeure à toujours:
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a fait les cieux par [son] intelligence, car sa bonté demeure à toujours;
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a étendu la terre sur les eaux, car sa bonté demeure à toujours;
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a fait de grands luminaires, car sa bonté demeure à toujours:
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
Le soleil pour dominer sur le jour, car sa bonté demeure à toujours;
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
La lune et les étoiles pour dominer sur la nuit, car sa bonté demeure à toujours;
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a frappé l’Égypte en ses premiers-nés, car sa bonté demeure à toujours;
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
Et a fait sortir Israël du milieu d’eux, car sa bonté demeure à toujours, –
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
À main forte et à bras étendu, car sa bonté demeure à toujours;
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a divisé en deux la mer Rouge, car sa bonté demeure à toujours;
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
Et a fait passer Israël au milieu d’elle, car sa bonté demeure à toujours;
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
Et a précipité le Pharaon et son armée dans la mer Rouge, car sa bonté demeure à toujours;
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a conduit son peuple par le désert, car sa bonté demeure à toujours;
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui a frappé de grands rois, car sa bonté demeure à toujours;
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
Et a tué de puissants rois, car sa bonté demeure à toujours:
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Sihon, roi des Amoréens, car sa bonté demeure à toujours,
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
Et Og, roi de Basan, car sa bonté demeure à toujours;
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
Et a donné leur pays en héritage, car sa bonté demeure à toujours, –
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
En héritage à Israël, son serviteur, car sa bonté demeure à toujours;
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui, dans notre bas état, s’est souvenu de nous, car sa bonté demeure à toujours,
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
Et nous a délivrés de nos ennemis, car sa bonté demeure à toujours;
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
Qui donne du pain à toute chair, car sa bonté demeure à toujours.
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
Célébrez le Dieu des cieux! Car sa bonté demeure à toujours.
