Psalmen 136
1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
O give thanks unto the Lord; for he is good; for to eternity endureth his kindness.
2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
O give thanks unto the God of gods; for to eternity endureth his kindness.
3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
O give thanks to the Lord of lords; for to eternity endureth his kindness.
4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!
To him who doth great wonders alone; for to eternity endureth his kindness.
5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!
To him that made the heavens with understanding; for to eternity endureth his kindness.
6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!
To him that stretched out the earth above the waters; for to eternity endureth his kindness.
7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!
To him that made great lights; for to eternity endureth his kindness;
8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!
The sun for the rule by day; for to eternity endureth his kindness;
9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!
The moon and stars for the rule by night; for to eternity endureth his kindness.
10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
To him that smote Egypt in their first-born; for to eternity endureth his kindness;
11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!
And brought out Israel from the midst of them; for to eternity endureth his kindness;
12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!
With a strong hand, and with an outstretched arm; for to eternity endureth his kindness.
13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!
To him who divided the Red Sea into parts; for to eternity endureth his kindness;
14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!
And caused Israel to pass through the midst of it; for to eternity endureth his kindness;
15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!
But overthrew Pharaoh and his host in the Red Sea; for to eternity endureth his kindness.
16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
To him who led his people through the wilderness; for to eternity endureth his kindness.
17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
To him who smote great kings; for to eternity endureth his kindness;
18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
And slew mighty kings; for to eternity endureth his kindness.
19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!
Even Sichon the king of the Emorites; for to eternity endureth his kindness;
20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!
And 'Og the king of Bashan; for to eternity endureth his kindness;
21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
And gave their land as an inheritance; for to eternity endureth his kindness;
22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
As an inheritance unto Israel his servant; for to eternity endureth his kindness;
23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!
Who hath in our low estate remembered us; for to eternity endureth his kindness;
24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!
And hath freed us from our assailants; for to eternity endureth his kindness;
25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!
Who giveth food unto all flesh; for to eternity endureth his kindness.
26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!
O give thanks unto the God of the heavens; for to eternity endureth his kindness.
