Psalmen 136

1 Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!

Halleluja! Tak HERREN, thi han er god; thi hans Miskundhed varer evindelig!

2 Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!

Tak Gudernes Gud; thi hans miskundhed varer evindelig!

3 Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!

Tak Herrens Herre; thi hans miskundhed varer evindelig!

4 Die grote wonderen doet, Hij alleen: Zijn genade duurt eeuwig!

Han, der ene gør store undere; thi hans miskundhed varer evindelig!

5 Die met wijsheid de hemelen schiep: Zijn genade duurt eeuwig!

Som skabte Himlen med indsigt; thi hans miskundhed varer evindelig!

6 De aarde op de wateren legde: Zijn genade duurt eeuwig!

Som bredte jorden på vandet; thi hans miskundhed varer evindelig!

7 De grote lichten heeft gemaakt: Zijn genade duurt eeuwig!

Som skabte de store lys; thi hans miskundhed varer evindelig!

8 De zon, om over de dag te heersen: Zijn genade duurt eeuwig!

Sol til at råde om dagen; thi hans miskundhed varer evindelig!

9 Maan en sterren, om te heersen over de nacht: Zijn genade duurt eeuwig!

Måne og stjerner til at råde om natten; thi hans miskundhed varer evindelig!

10 Die Egypte in zijn eerstgeborenen sloeg: Zijn genade duurt eeuwig!

Som slog Ægyptens førstefødte; thi hans Miskundhed varer evindelig!

11 En Israël uit zijn midden voerde: Zijn genade duurt eeuwig!

Og førte Israel ud derfra; thi hans Miskundhed varer evindelig!

12 Met sterke hand, en vaste arm: Zijn genade duurt eeuwig!

Med stærk 'Hånd og udstrakt Arm; thi hans Miskundhed varer evindelig!

13 Die de Rode Zee in tweeën kliefde: Zijn genade duurt eeuwig!

Som kløved det røde Hav; thi hans Miskundhed varer evindelig!

14 Israël erdoor deed gaan: Zijn genade duurt eeuwig!

Og førte tsrael midt igennem det; thi hans Miskundhed varer evindelig!

15 Maar Farao in de Rode Zee heeft gestort met zijn heir: Zijn genade duurt eeuwig!

Som drev Farao og hans Hær i det røde Hav thi hans Miskundhed varer evindelig!

16 Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!

Som førte sit Folk i Ørkenen; thi hans Miskundhed varer evindelig!

17 Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!

Som fældede store Konger; thi hans Miskundhed varer evindelig!

18 Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!

Og veg så vældige Konger; thi hans Miskundhed varer evindelig!

19 Sichon, den vorst der Amorieten: Zijn genade duurt eeuwig!

Amoriternes Konge Sion, thi hans Miskundhed varer evindelig!

20 Og, den koning van Basjan: Zijn genade duurt eeuwig! En alle vorsten van Kanaän: Zijn genade duurt eeuwig!

Og Basans Konge Og thi hans Miskundhed varer evindelig!

21 Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!

Og gav deres Land i Eje; thi hans Miskundhed varer evindelig!

22 Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!

I Eje til hans Tjener Israel; thi hans Miskundhed varer evindelig!

23 Die in onze vernedering ons gedacht: Zijn genade duurt eeuwig!

Som kom os i Hu i vor Ringhed; thi hans Miskundhed varer evindelig!

24 En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!

Og friede os fra vore Fjender; thi hans Miskundhed varer evindelig!

25 Die voedsel geeft aan al wat leeft: Zijn genade duurt eeuwig!

Som giver alt Kød Føde; thi hans Miskundhed varer evindelig!

26 Looft den God der hemelen: Zijn genade duurt eeuwig!

Tak Himlenes Gud; thi hans Miskundhed varer evindelig!