Psalmen 135
1 Halleluja! Looft Jahweh’s Naam, Looft Hem, dienaars van Jahweh:
Halleluja. Lofver Herrans Namn; lofver, I Herrans tjenare;
2 Gij, die in het huis van Jahweh staat, In de voorhoven van het huis van onzen God!
I som stån i Herrans hus, uti vår Guds gårdar.
3 Looft Jahweh: want Jahweh is goed, Verheerlijkt zijn Naam: want die is zo lieflijk;
Lofver Herran, ty Herren är god; lofsjunger hans Namn, ty det är ljufligit.
4 Want Jahweh heeft Zich Jakob verkoren, En Israël tot zijn bezit!
Ty Herren hafver utvalt sig Jacob; Israel till sin egendom.
5 Ja, ik weet het: Jahweh is groot, Onze Heer boven alle goden verheven;
Ty jag vet, att Herren är stor; och vår Herre för alla gudar.
6 Jahweh doet wat Hij wil In hemel en aarde, in zeeën en diepten.
Allt det Herren vill, det gör han, i himmelen, på jordene, i hafvet, och i all djup;
7 Hij laat de wolken verrijzen Aan de kimmen der aarde; Smeedt de bliksem tot regen, Haalt de wind uit zijn schuren.
Den der låter skyarna uppgå af jordenes ända; den der ljungelden gör, samt med regnet; den der vädret utu hemlig rum komma låter;
8 Hij was het, die Egypte’s eerstgeborenen sloeg, Van mensen en vee;
Den der förstfödingen slog uti Egypten, både af menniskor och af boskap;
9 Die tekenen en wonderen deed in uw midden, Egypte, Tegen Farao en al die hem dienden;
Och lät sina tecken och under komma öfver dig, Egypti land, öfver Pharao och alla hans tjenare;
10 Die talrijke volken versloeg, En machtige koningen doodde:
Den mång folk slog, och drap mägtiga Konungar:
11 Sichon, den vorst der Amorieten, En Og, den koning van Basjan. Hij was het, die alle vorsten vernielde En alle koninkrijken van Kanaän;
Sihon, de Amoreers Konung, och Og, Konungen i Basan, och all Konungarike i Canaan;
12 En die hun land ten erfdeel gaf, Tot bezit aan Israël, zijn volk.
Och gaf deras land till arfs, till arfs sino folke Israel.
13 Uw Naam duurt eeuwig, o Jahweh, Uw roem, o Jahweh, van geslacht tot geslacht;
Herre, ditt Namn varar i evighet; din åminnelse, Herre, varar förutan ända.
14 Want Jahweh schaft recht aan zijn volk, En ontfermt Zich over zijn dienaars.
Ty Herren skall döma sitt folk, och vara sina tjenare nådelig.
15 Maar de goden der volken zijn zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt:
De Hedningars gudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.
16 Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.
17 Oren, maar kunnen niet horen; Ze hebben geen adem in hun mond.
De hafva öron, och höra intet, och ingen ande är i deras mun.
18 Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
De som sådana göra, äro lika så; alle de som hoppas på dem.
19 Huis van Israël, zegent dan Jahweh; Huis van Aäron, zegent dan Jahweh;
Israels hus lofve Herran; lofver Herran, I af Aarons hus.
20 Huis van Levi, zegent dan Jahweh; Die Jahweh vrezen, zegent dan Jahweh;
I af Levi hus, lofver Herran; I som frukten Herran, lofver Herran.
21 Gezegend zij Jahweh uit Sion, Hij, die in Jerusalem woont!
Lofvad vare Herren af Zion, den i Jerusalem bor. Halleluja.
