Psalmen 135
1 Halleluja! Looft Jahweh’s Naam, Looft Hem, dienaars van Jahweh:
Alleluja! Slavējiet Tā Kunga vārdu, slavējiet jūs, Tā Kunga kalpi,
2 Gij, die in het huis van Jahweh staat, In de voorhoven van het huis van onzen God!
Kas stāvat Tā Kunga namā, mūsu Dieva nama pagalmos,
3 Looft Jahweh: want Jahweh is goed, Verheerlijkt zijn Naam: want die is zo lieflijk;
Slavējiet To Kungu, jo Tas Kungs ir labs, dziediet Viņa vārdam, jo Viņš ir mīlīgs.
4 Want Jahweh heeft Zich Jakob verkoren, En Israël tot zijn bezit!
Jo Tas Kungs Jēkabu Sev izredzējis, Israēli par Savu īpašumu.
5 Ja, ik weet het: Jahweh is groot, Onze Heer boven alle goden verheven;
Jo es zinu, ka Tas Kungs ir liels, un mūsu Kungs lielāks nekā visi dievi.
6 Jahweh doet wat Hij wil In hemel en aarde, in zeeën en diepten.
Visu, ko Tas Kungs grib, to Viņš dara, debesīs un virs zemes, jūrā un visos dziļumos.
7 Hij laat de wolken verrijzen Aan de kimmen der aarde; Smeedt de bliksem tot regen, Haalt de wind uit zijn schuren.
Viņš uzved miglu no zemes galiem, dod zibeņus pie lietus, izved vēju no viņa kambariem.
8 Hij was het, die Egypte’s eerstgeborenen sloeg, Van mensen en vee;
Viņš nokāva Ēģiptes pirmdzimušos, gan cilvēkus gan lopus.
9 Die tekenen en wonderen deed in uw midden, Egypte, Tegen Farao en al die hem dienden;
Viņš sūtīja zīmes un brīnumus tavā vidū, Ēģiptes zemē, pret Faraonu un visiem viņa kalpiem.
10 Die talrijke volken versloeg, En machtige koningen doodde:
Viņš kāva daudz tautas un nokāva varenus ķēniņus,
11 Sichon, den vorst der Amorieten, En Og, den koning van Basjan. Hij was het, die alle vorsten vernielde En alle koninkrijken van Kanaän;
Sihonu, Āmoriešu ķēniņu, un Ogu, Basanas ķēniņu, un visas Kanaāna valstis;
12 En die hun land ten erfdeel gaf, Tot bezit aan Israël, zijn volk.
Un deva viņu zemi par mantību, par mantību Saviem Israēla ļaudīm;
13 Uw Naam duurt eeuwig, o Jahweh, Uw roem, o Jahweh, van geslacht tot geslacht;
Kungs, Tavs vārds paliek mūžīgi, Kungs, Tava piemiņa paliek līdz radu radiem.
14 Want Jahweh schaft recht aan zijn volk, En ontfermt Zich over zijn dienaars.
Jo Tas Kungs tiesās Savus ļaudis un apžēlosies par Saviem kalpiem.
15 Maar de goden der volken zijn zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt:
Pagānu elki ir sudrabs un zelts, cilvēku roku darbs.
16 Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
Tiem ir mute, bet tie nerunā, tiem ir acis, bet tie neredz,
17 Oren, maar kunnen niet horen; Ze hebben geen adem in hun mond.
Tiem ir ausis, bet tie nedzird, ir dvašas tiem nav mutē.
18 Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
Tādi pat kā viņi, ir tie, kas tos taisa, un visi, kas uz tiem paļaujas.
19 Huis van Israël, zegent dan Jahweh; Huis van Aäron, zegent dan Jahweh;
Jūs, Israēla nams, teiciet To Kungu; jūs, Ārona nams, teiciet To Kungu.
20 Huis van Levi, zegent dan Jahweh; Die Jahweh vrezen, zegent dan Jahweh;
Jūs Levja nams, teiciet To Kungu; jūs, kas To Kungu bīstaties, teiciet To Kungu.
21 Gezegend zij Jahweh uit Sion, Hij, die in Jerusalem woont!
Slavēts lai ir Tas Kungs no Ciānas, kas dzīvo Jeruzālemē. Alleluja!
