Psalmen 132
1 Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,
Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
2 Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:
3 Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
4 Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!
RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
6 Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;
Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!
“RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8 Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!
Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!
RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13 Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!
Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14 "Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;
Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
18 Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
