Psalmen 132
1 Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 "Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
