Psalmen 132
1 Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,
“A psalm of the steps, or the goings up.” O LORD! remember David, And all his affliction!
2 Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:
How he sware to Jehovah, And vowed to the Mighty One of Jacob:
3 Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,
“I will not go into my house, Nor lie down on my bed,
4 Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:
I will not give sleep to my eyes, Nor slumber to my eyelids,
5 Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!
Until I find a place for Jehovah, A habitation for the Mighty One of Jacob.”
6 Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;
Behold, we heard of it at Ephratah; We found it in the fields of the forest.
7 Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!
Let us go into his habitation; Let us worship at his footstool!
8 Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!
Arise, O LORD! into thy rest, Thou, and the ark of thy strength!
9 Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!
Let thy priests be clothed with righteousness, And thy holy ones shout for joy!
10 Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!
For the sake of thy servant David, Reject not the prayer of thine anointed!
11 En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!
Jehovah hath sworn in truth unto David, And he will not depart from it: “Of the fruit of thy body will I place upon the throne for thee.
12 En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!
If thy children keep my covenant, And my statutes, which I teach them, Their children also throughout all ages Shall sit upon thy throne.”
13 Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!
For Jehovah hath chosen Zion; He hath desired it as his dwelling-place.
14 "Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!
“This is my resting-place for ever; Here will I dwell, for I have chosen it.
15 Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;
I will abundantly bless her provision; I will satisfy her poor with bread.
16 Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!
I will also clothe her priests with salvation, And her holy ones shall shout aloud for joy.
17 Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;
There will I cause to spring forth a horn for David; I have prepared a light for mine anointed.
18 Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"
His enemies will I clothe with shame, And the crown shall glitter upon his head.”
