< Psalmen 130 >
1 Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,
En visa i högre choren. Utu djupen ropar jag till dig, Herre.
2 Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!
Herre, hör mina röst; låt din öron akta uppå mins böns röst.
3 Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?
Om du, Herre, vill tillräkna synderna, Herre, ho kan blifva beståndandes?
4 Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.
Ty när dig är förlåtelse, att man skall frukta dig.
5 Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;
Jag vänter efter Herran; min själ vänter, och jag hoppas uppå hans ord.
6 Meer dan wachters naar de morgen,
Min själ vänter efter Herran, ifrå den ena morgonväkten till den andra.
7 Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;
Israel hoppes uppå Herran; ty när Herranom är nåd, och mycken förlossning när honom.
8 Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!
Och han skall förlossa Israel ifrån alla hans synder.