< Psalmen 129 >
1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;
«Yuqirigha chiqish naxshisi» «Yashliqimdin tartip ular köp qétim méni xar qilip keldi» — — Ah, Israil hazir buni désun —
2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.
«Ular yashliqimdin tartip köp qétim méni xar qilip keldi, Biraq üstümdin ghelibe qilghan emes.
3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;
Qosh heydigüchiler dümbemde heydigen, Chöneklirini intayin uzun tartqan».
4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.
Perwerdigar heqqaniydur; U rezillerning asaretlirini sunduruwetti;
5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.
Ular shermende bolup arqisigha yandurulsun, Ziondin nepretlinidighanlarning hemmisi!
6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;
Ular ögzide ünüp chiqqan chöptek bolsun; Üzülmey turupla soliship kétidighan;
7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.
Ot-chöp orighuchigha uningdin bir tutammu chiqmaydu; Bagh baghlighuchigha bir quchaqmu chiqmaydu;
8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"
Ötüp kétiwatqanlarmu: «Perwerdigarning berikiti üstünglarda bolghay; Perwerdigarning nami bilen silerge bext tileymiz!» — dégen salamni héch bermeydu.