Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.