< Psalmen 129 >
1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;
Oluyimba nga balinnya amadaala. Isirayiri ayogere nti, “Bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange.”
2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.
Ddala bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange; naye tebampangudde.
3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;
Newaakubadde ng’omugongo gwange gujjudde enkovu olw’embooko ze bankubye era ne gulabika nga kwe bayisizza ekyuma ekirima,
4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.
kyokka Mukama mutuukirivu; amenyeemenye enjegere z’abakola ebibi.
5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.
Abo bonna abakyawa Sayuuni bagobebwe era bazzibweyo emabega nga baswadde.
6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;
Babeere ng’omuddo ogumera waggulu ku nnyumba, oguwotoka nga tegunnakula.
7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.
Omukunguzi tagufaako, n’oyo asiba ebinywa agunyooma.
8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"
Wadde abayitawo baleme kwogera nti, “Omukisa gwa Mukama gube ku mmwe. Tubasabidde omukisa mu linnya lya Mukama.”