Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

canticum graduum saepe expugnaverunt me a iuventute mea dicat nunc Israhel

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

saepe expugnaverunt me a iuventute mea etenim non potuerunt mihi

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

supra dorsum meum fabricabantur peccatores prolongaverunt iniquitatem suam

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Dominus iustus concidet cervices peccatorum

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

confundantur et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

fiant sicut faenum tectorum quod priusquam evellatur exaruit

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

de quo non implevit manum suam qui metit et sinum suum qui manipulos colligit

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

et non dixerunt qui praeteribant benedictio Domini super vos benediximus vobis in nomine Domini