Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Cantico di Maalot OR dica Israele: Mi hanno molte volte assalito dalla mia fanciullezza;

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

Mi hanno spesse volte assalito dalla mia fanciullezza; [E pure] ancora non hanno potuto vincermi.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Degli aratori hanno arato sopra il mio dosso; [V]'hanno tirati i lor solchi.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Il Signore [è] giusto; Egli ha tagliate le funi degli empi.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Tutti quelli che odiano Sion Sieno confusi, e voltin le spalle.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Sieno come l'erba de' tetti, Che si secca avanti che sia tratta;

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

Della quale il mietitore non empie la sua mano, Nè il suo grembo colui che lega le manelle;

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

[Per la quale] eziandio i passanti non dicono: La benedizione del Signore [sia] sopra voi; Noi vi benediciamo nel Nome del Signore.