Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Nyanyian ziarah. Mereka telah cukup menyesakkan aku sejak masa mudaku--biarlah Israel berkata demikian--

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

mereka telah cukup menyesakkan aku sejak masa mudaku, tetapi mereka tidak dapat mengalahkan aku.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Di atas punggungku pembajak membajak, membuat panjang alur bajak mereka.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

TUHAN itu adil, Ia memotong tali-tali orang fasik.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Semua orang yang membenci Sion akan mendapat malu dan akan mundur.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Mereka seperti rumput di atas sotoh, yang menjadi layu, sebelum dicabut,

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

yang tidak digenggam tangan penyabit, atau dirangkum orang yang mengikat berkas,

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

sehingga orang-orang yang lewat tidak berkata: "Berkat TUHAN atas kamu! Kami memberkati kamu dalam nama TUHAN!"