Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Nyanyian ziarah. Israel, katakanlah bagaimana engkau dianiaya musuh sejak masa mudamu.

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

"Aku dianiaya musuh sejak masa mudaku, tetapi mereka tak dapat mengalahkan aku;

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

mereka membuat luka-luka dalam di punggungku, seperti pembajak membuat alur-alur panjang di ladang.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Tetapi TUHAN yang adil telah membebaskan aku dari perbudakan."

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Biarlah setiap orang yang membenci Sion dikalahkan dan dipukul mundur.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Biarlah mereka seperti rumput di atas atap yang menjadi kering sebelum dapat tumbuh;

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

tak ada yang menyabitnya, atau mengikatnya dalam berkas.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Orang-orang yang lewat tak akan berkata, "Semoga engkau diberkati TUHAN, kami memberkati engkau dalam nama TUHAN."