Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

“Masansan a rautendak sipud pay kinaagtutubok,” ibaga koma ti Israel.

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

“Masansan a rautendak sipud pay kinaagtutubok, ngem saandak latta a naparmek.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Nagarado iti likodak dagiti agar-arado; pinaatiddogda dagiti gulgulisda.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Nalinteg ni Yahweh; pinutedna dagiti tali dagiti nadangkes.”

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Maibabainda koma amin ken tumallikodda, dagiti manggurgura iti Sion.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Agbalinda koma a kasla iti ruot kadagiti tuktok ti balay a magango sakbay a dumakkel,

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

a saanna a mapunno iti ima ti aggapgapas wenno ti barukong ti agrepreppet iti apit.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Saan koma nga ibaga dagiti lumabas, “Maadda koma kadakayo ti bendision ni Yahweh; bendisionandakayo iti nagan ni Yahweh.”