Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

שיר המעלות רבת צררוני מנעורי יאמר נא ישראל׃

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

רבת צררוני מנעורי גם לא יכלו לי׃

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

על גבי חרשו חרשים האריכו למענותם׃

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

יהוה צדיק קצץ עבות רשעים׃

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

יבשו ויסגו אחור כל שנאי ציון׃

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

יהיו כחציר גגות שקדמת שלף יבש׃

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

שלא מלא כפו קוצר וחצנו מעמר׃

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

ולא אמרו העברים ברכת יהוה אליכם ברכנו אתכם בשם יהוה׃