Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Yon chan pou monte vè tanp lan. “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen. Kite Israël di koulye a:

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

“Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen, men yo pa janm reyisi kont mwen.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Labourè yo te laboure chan yo sou do m. Yo fè tranch tè yo vin pi long.”

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

SENYÈ a dwat. Kòd a mechan yo, Li te koupe yo fè bout.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Ke tout (sila) ki rayi Sion yo vin wont! Ke yo retounen fè bak menm.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Kite yo vin tankou zèb sou kay la; zèb ki fennen avan li grandi,

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

jis moun rekòlt la p ap kapab plen men l, oubyen (sila) ki mare pote pake a, pa p ka plen lestomak li.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Ni (sila) ki pase yo, p ap di: “Ke benediksyon SENYÈ a rete avèk ou. Nou beni ou nan non SENYÈ a.”