Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

A Song of Ascents. Many a time, have they harassed me from my youth, well may Israel say:

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

Many a time, have they harassed me from youth, yet have they not prevailed against me.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Upon my back, have ploughmen ploughed, They have lengthened their furrow!

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Yahweh, is righteous, He hath cut asunder the cords of the lawless.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Let all who hate Zion, be ashamed and shrink back:

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Let them become like the grass of housetops, which, before it is pulled up, hath withered;

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

Wherewith no reaper, hath filled his hand, nor binder, his bosom:

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Neither have the passers-by ever said, The blessing of Yahweh, be unto you, —We have blessed you in the Name of Yahweh.