Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

A song of ascents. Many a time they have persecuted me from my youth— let Israel now declare—

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

many a time they have persecuted me from my youth, but they have not prevailed against me.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

The plowmen plowed over my back; they made their furrows long.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

The LORD is righteous; He has cut me from the cords of the wicked.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

May all who hate Zion be turned back in shame.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

May they be like grass on the rooftops, which withers before it can grow,

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

unable to fill the hands of the reaper, or the arms of the binder of sheaves.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

May none who pass by say to them, “The blessing of the LORD be on you; we bless you in the name of the LORD.”