Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

A Song of Ascents. Many a time have they afflicted me from my youth up, Let Israel now say,

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

Many a time have they afflicted me from my youth up: Yet they have not prevailed against me.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

The plowers plowed upon my back; They made long their furrows.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Jehovah is righteous: He hath cut asunder the cords of the wicked.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Let them be put to shame and turned backward, All they that hate Zion.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Let them be as the grass upon the housetops, Which withereth before it groweth up;

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

Wherewith the reaper filleth not his hand, Nor he that bindeth sheaves, his bosom:

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Neither do they that go by say, The blessing of Jehovah be upon you; We bless you in the name of Jehovah.