Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Tangtlaeng Laa Ka camoe lamloh kai mat n'daengdaeh he Israel loh thui laeh saeh.

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

Ka camoe lamloh kai he mat n'daengdaeh uh dae kai he n'noeng moenih.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Ka uen soah a thoe a thoe uh tih a hma sokah a hma te a yoe uh.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Aka dueng BOEIPA loh halang rhoek kah rhuivaeh te a tlueh pah.

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Zion aka thiinah rhoek boeih tah yahpok uh saeh lamtah a hnuk la balkhong uh saeh.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Imphu kah sulrham bangla om saeh. Te tah amah hmuen ah a rhae la a phuk.

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

Te te a ah tih a ban neh a kulup akhaw a kutpha dongah a bae moenih.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Te vaengah aka kongpa rhoek loh, “Nangmih soah BOEIPA kah yoethennah om saeh. BOEIPA ming neh nangmih te yoethen kan paek uh,” ti uh boel saeh.