Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»