Psalmen 125

1 Een bedevaartslied. Die op Jahweh vertrouwen, zijn als de berg Sion, Die niet wankelt, maar eeuwig blijft staan.

Hodočasnička pjesma. Tko se uzda u Jahvu, on je kao brdo Sion: ne pomiče se, ostaje dovijeka.

2 Zoals Jerusalem van bergen is omringd, Omringt Jahweh zijn volk, van nu af tot in eeuwigheid!

Bregovi okružuju Jeruzalem: Jahve okružuje narod svoj odsada i dovijeka.

3 Neen, de schepter der bozen Mag niet blijven drukken op het erfdeel der vromen: Opdat ook de braven ten leste Hun handen niet aan ongerechtigheid slaan.

I neće vladati žezlo bezbožničko nad udesom pravednih, da ne bi pravedni ruke za bezakonjem pružili.

4 Wees dan goed voor de vromen, o Jahweh, En voor de oprechten van hart;

Učini, Jahve, dobro dobrima i čestitima u srcu.

5 Maar die een kronkelpad gaan, moge Jahweh verdelgen, Tegelijk met de bozen: Over Israël vrede!

A koji na krive skreću putove nek' ih istrijebi Jahve sa zločincima! Mir nad Izraelom!