Psalmen 124

1 Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,

Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,

2 Toen de mensen tégen ons waren,

utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,

3 Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;

yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;

4 Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;

lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;

5 Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.

bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.

6 Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!

Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.

7 Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!

Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.

8 Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!

Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.