Psalmen 124

1 Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,

He waiata; he pikitanga. Na Rawiri. Me kaua a Ihowa i a tatou, he ki tenei ma Iharaira:

2 Toen de mensen tégen ons waren,

Me kaua a Ihowa i a tatou, i te whakatikanga mai o te tangata ki a tatou;

3 Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;

Penei kua horomia oratia tatou e ratou, i te muranga o to ratou riri ki a tatou.

4 Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;

Kua ngaro tatou i nga wai, kua taupokina o tatou wairua e te ia.

5 Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.

Penei kua taupokina o tatou wairua e nga wai whakakake.

6 Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!

Kia whakapaingia a Ihowa, kihai nei i tuku i a tatou hei ngaunga ma o ratou niho.

7 Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!

Kua mawhiti o tatou wairua, me he manu i roto i te mahanga a nga kaihopu; kua motu te mahanga, a mawhiti ana tatou.

8 Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!

Kei te ingoa o Ihowa he awhina mo tatou, kei te kaihanga i te rangi, i te whenua.