Psalmen 124

1 Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,

Naho tsy Iehovà ty nañimba antika —ano ty hoe r’Israele—

2 Toen de mensen tégen ons waren,

Naho tsy nañolotse’ antika t’Iehovà, ie naname an-tikañe ondatio,

3 Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;

le ho nagodra’ iereo veloñe ami’ty fisolebaran-kabosehañe;

4 Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;

le ho ­nandempotse antika o ranoo, ho nisorotombak’ amo ain-tikañeo i torahañey,

5 Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.

Eka ho nalipo’ o rano mitroñeo o ain-tikañeo,

6 Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!

Andriaño t’Iehovà, fa tsy napò’e tika ho fitsatsàm-pamotsi’ iareo.

7 Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!

Niborofotse tika hoe voroñe am-­bitsom-pitsindro-boroñe, nipototse i fandrikey, le nibotafotse tika.

8 Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!

Fañimbàn-tikañe ty tahina’ Iehovà, Andrianamboatse i likerañey naho ty tane toy.